Wychodzimy z kina, ale w rece wpada mi jeszcze gazetka o DocPoincie. W metrze otwiera sie mi na chybil trafil w srodku i co widze? Cale dwie strony o polskim filmie – Puolasta, rakkaudella – From Poland, with Love! Spora czesc programu festiwalu zajmuja filmy z Polski- 9 pod naglowkiem – Polskie Serce (wszystkie po 90 roku) i 10 filmow Marcela Lozinskiego, goscia festiwalu, w retrospektywie. Spotanie z Lozinskim odbywa sie w jezyku polskim, tlumczone na finski w Kiasmie, muzeum sztuki nowoczesnej. Lozinski opowiada o swych filmach i pokazuje dwa -Happy End (1973) i Proba mikrofonu (1981). Ale bardziej od filmow z czasow Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej podoba mi sie ostatni – Poste Restrante (2008). Dopiero w tym filmie przekonuje sie, ze Lozinski to naprawde bardzo dobry, zdolny rezyser. Piekna, wzruszajaca historia, oczy odpoczywaja przez chwile w cieplym polskim krajobrazie. Z wzrokiem (i sluchem) wyostrzonym przez obrazy pokazane przez Lozinskiego opuszczamy Kiasme i wychodzimy na zasniezona ulice w Helsinkach. Przed oczami maluje sie mi kolejny film dokumentalny.. pieknie